เช้าวันหนึ่ง ณ โรงเรียนที่แสนุทุรกันดารทางภาคอีสานตอนล่าง ขณะที่ครูอัญชัน กำลังยืนรอรับนักเรียนที่หน้าโรงเรียน ก็เห็นเด็กชายประวิทย์ นักเรียนชั้น ป. 1 หนึ่งแต่งตัวไม่เรียบร้อยโดยใส่เสื้อกีฬามาโรงเรียนแทนที่จะเป็นเสื้อนักเรียนสีขาว ทำให้วิญญาณของครูระเบียบเข้าสิงทันที
ครูอัญชัน นี่ประวิทย์มานี่ก่อน ทำไมเธอถึงแต่งตัวแบบนี้ล่ะคะ รู้ไม๊ว่ามันผิดระเบียบของโรงเรียน
ประวิทย์ โธ่ ครูคับ ผมขอวันหนึ่งเถอะคับ เสื้อนักเรียนของผม คุณแม่ยังไม่ได้ 'บอก' เลยคับ
ครูอัญชัน ทำไมต้องให้คุณแม่บอกล่ะคะ เธอเองก็โตพอที่จะรู้แล้วนะว่าจะต้องแต่งชุดอย่างไร
ประวิทย์ โธ่ ครูคับ คุณแม่ยังไม่ได้ 'บอก' จริงๆ คับ ก็เมื่อวาน คุณแม่มัวแต่ไปรับจ้างเกี่ยวข้าว กลับ
มาก็ค่ำแล้ว เสื้อของผมก็เลยยังแช่อยู่ในกาละมังเลยคับ
ครูอัญชัน เธออย่ามาเล่นลิ้นนะ เมื่อกี้พูดว่าแม่ไม่ได้บอก มาตอนนี้กลับบอกครูว่า ยังไม่ได้ซัก มาๆ
นี้เลย แบบนี้ต้องโดนไม้เรียว
ขณะนั้นเอง ครูสมชาย ซึ่งเป็นคนที่มีพื้นเพในเขตนี้ เห็นเหตุการณ์นี้เข้า ก็เลยเข้า
มาสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้น
ครูสมชาย ใจเย็นๆ คับๆ มีเรื่องอะไรกันคับเนี่ย
ครูอัญชัน ก็ประวิทย์นะสิคะ โกหกดิฉันเรื่องแต่งตัวมาโรงเรียนค่ะ
ครูสมชาย เอ้า ประวิทย์ ไหนลองเล่าให้ครูฟังสิคับ ว่าเรื่องมันเป็นไปยังไงกัน
เมื่อประวิทย์เล่าให้ครูสมชายฟัง ครูสมชายก็หัวเราะก๊ากออกมา ประมาณว่าขำกลิ้ง
จนครูอัญชันทำหน้างงๆ
ครูสมชาย เอ่อ ผมว่า ครูอัญชัน ยกโทษให้เขาวันหนึ่อเถอะคับ ประวิทย์เขาไม่มีเจตนาจะโกหกครู
หรอกคับ ได้ที่เขาพูดว่า "แม่ไม่ได้ 'บอก' นั้นน่ะ หมายความว่า แม่ไม่ได้ซักเสื้อให้ เพราะ
คำว่า 'บอก' ในภาษาถิ่น (เขมร) นี้ก็คือซักนั้นเองคับ ฮ่าๆๆๆๆ
ครูอัญชัน ?????????
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น